Zapora wodna jest niewątpliwie najbardziej znanym obiektem w Wapienicy. Zbiornik wodny znajduje się między kilkoma szczytami i wzniesieniami Beskidu Śląskiego tworzących tzw. Dolinę Wapienicy i jest nazywany jeziorem Wielka Łąka. Obecnie okolice zapory to jedno z najbardziej ulubionych miejsc rekreacyjnych nie tylko mieszkańców Bielska-Białej. Zapora była budowana w latach 1929–1933 na potoku Wapienica oraz Barbara. Projekt powstał w drugiej dekadzie XX wieku jako odpowiedź na rosnące zapotrzebowanie w wodę coraz bardziej rozwijającego się i zasiedlanego pobliskiego Bielska. W 1929 roku Rada Miejska miasta Bielsko podjęła ostateczną decyzję i wybrała głównego wykonawcę: firmę Dyckerhoff i Widmann. Firma ta zatrudniła do tej inwestycji liczne, mniejsze przedsiębiorstwa podwykonawcze. Koszt budowy wyniósł 13 milionów złotych, co było ogromną kwotą na ówczesne czasy. Termin zakończenia budowy pierwotnie zaplanowano na lipiec 1931 roku. Jednak liczne przerwy w budowie spowodowane problemami finansowymi przełożyły się na opóźnienia w oddaniu obiektu. W budowę zapory było zaangażowanych setki osób nie tylko z rejonu Bielska, ale również z innych regionów Polski. Po czterech latach budowy, w dniu 21 października 1933 roku nastąpiło w końcu uroczyste uruchomienie i poświęcenie zapory. Na otwarciu zapory przybyło wiele znamienitych postaci, obecni byli m.in. Prezydent RP Ignacy Mościcki, premier Janusz Jędrzejewicz, wojewoda śląski Michał Grażyński i inni. W momencie powstania zapora wodna w Wapienicy była jedną z najnowocześniejszych obiektów tego typu w Europie.
Dane techniczne zapory:
- długość tamy – 309 m
- wysokość tamy – 23 m
- powierzchnia lustra wody – 24 ha
- objętość – 1,3 mln m³ wody
- powierzchnia zlewni – 10,76 km²
Fotografie zapory wodnej w Wapienicy: